Sinds de invoering van de WWZ is het moeilijker geworden een werknemer te ontslaan op grond van disfunctioneren. Kan de werkgever niet aantonen dat er schriftelijk is gewezen op hetgeen moet verbeteren en ruim de tijd is gegeven, mét de nodige ondersteuning dit ook te doen, dan is het risico groot dat de gevraagde ontbinding wordt afgewezen. Keer op keer zien we dat Kantonrechters de werkgevers streng toespreken: u had een verbeterplan moeten aanbieden!
Maar wat doe je met een werknemer die gewoon weigert in te zien dat het aan hém ligt, die de schuld voor alles wat misgaat bij anderen legt en die helemaal niet wil veranderen? Die, anders gezegd, onvoldoende zelfreflectie heeft.
Een dergelijke situatie deed zich voor bij deze werkgever, met een Manager die inderdaad – ondanks dat ze er op werd gewezen door haar werkgever – gewoonweg niet inzag dat de problemen aan haar houding te wijten waren.
Ten einde raad besluit de werkgever het dienstverband te beëindigen. Dat lukt ook. De werkneemster procedeert door tot de Hoge Raad (ook een karakter ‘dingetje’?) omdat ze vindt dat de werkgever haar een ‘Verbeterplan’ had moeten voorleggen en meer coaching en opleiding had moeten bieden.
Door te accepteren dat het afhangt van ‘alle omstandigheden van het geval’ wat in een bepaalde situatie de meest aangewezen methode is om tot verbetering te komen, geeft de Hoge Raad wat meer ruimte in het tot nu toe heel star gehanteerde ‘er moet een Verbeterplan’ zijn geboden en anders kan er niet ontbonden worden. Iemand die niet kan of wil veranderen en er voldoende op gewezen is dat dit wel nodig is, toont onvoldoende zelfreflectie en hoeft dus niet per se een ‘Verbeterplan’ te worden geboden.
Zelfs de stelling van deze werkneemster dat haar coaching en opleiding had moeten worden geboden wordt van de hand gewezen: daartoe had zij zelf ook het initiatief kunnen nemen!
Een verademing, deze uitspraak, wat mij betreft, die misschien wel vooruitloopt op de nieuwe ontslagrond in de WWZ (de ‘i’ grond), waardoor het misschien iets makkelijker wordt om – net als ‘vroeger’(!) – de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Je hoeft niet aan een ‘dood paard’ te blijven trekken.
Lees de uitspraak: https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:HR:2019:933